İki sene önce, İstanbul Bakırköy'de bir Burger King'e gittik birkaç arkadaş. Normalde siparişleri bir ya da iki kişi alırken bu sefer yaşanacakları herkesin görmesini sağlamak için olsa gerek hep beraber sipariş sırasındaki yerimizi aldık. En önde ben olduğumdan, Burger'da yetişkin bireylerin birinci tercihi olan Whopper menüyü sipariş edip kendimi kalabalıktan dışarı attım ve ne olduysa o anda oldu! Çocuk menüsüyle beraber Star Trek oyuncakları verildiğini gördüm! Hemen önünden geçmiş olmama rağmen o ana kadar nasıl olmuştu da dikkatimi çekmemişti? Hemen bir şeyler yapmalıydım! Bir hışımla bütün kalabalığı yarıp en öne ulaşmayı başardım ve siparişimi iptal etmek istediğimi söyledim. İlginç bir şekilde bu isteğimi kabul etmediler "İlla alacaksın o Whopper'ı!!" diye tutturdular. Çok kişi olmanın avantajını kullanarak arkadaşlara sardım "Benim Whopper'ı siz alın." diye.. 
Hemen önünden geçmiş olmama rağmen o ana kadar nasıl olmuştu da dikkatimi çekmemişti? Hemen bir şeyler yapmalıydım! Bir hışımla bütün kalabalığı yarıp en öne ulaşmayı başardım ve siparişimi iptal etmek istediğimi söyledim. İlginç bir şekilde bu isteğimi kabul etmediler "İlla alacaksın o Whopper'ı!!" diye tutturdular. Çok kişi olmanın avantajını kullanarak arkadaşlara sardım "Benim Whopper'ı siz alın." diye.. Bu seferde "Niye sen ne yiyeceksin?" sorusuna maruz kalmaya başladım. Haklı olarak Whopper'ı uğruna harcadığım muhteşem menünün ne olduğunu merak ediyorlardı, battı balık yan giderdi.. Gayet normal bir şey söylüyormuş edasına bürünüp, "Ben çocuk menüsü alıcam." dedim. ("Çocuk" derken sesim biraz kısılmış olabilir.) Zira Burger'daki sipariş sırasının ön hatlarından ciddi bir kahkaha yükseldi. Kahkaha efekti devam ederken araya "Sen onla doymazsın ki?, Hayırdır rejime mi başladın?" gibi rahatsız edici sorular sıkıştırılıp, içinde bulunduğum durum daha da beter hale getirildi. Yine büyük bir sakinlikle "Çocuk menüsü Mr. Spock veriyormuş!?.." demem ortamı daha da şenlendirmekten başka hiçbir şeye yaramadı. Ama azimliydim o Spock benim olacaktı! Menümü değiştirmeyi başardım ve kendime en süperinden bir çocuk menüsü bir de Mr. Spock söyledim. Alay konusu olmaya devam ederken arkamdan birinin bacağımdan çektiğini farkedip geriye döndüm ve 7-8 yaşlarında 2 tane ufaklığın bana baktıklarını gördüm. "Siz de mi alay edeceksiniz!" diye düşünürken, bacağımdan çeken; "Arkadaşların seni anlamıyor alay ediyor ama merak etme biz seni anlıyoruz!" dedi. Daha o yaşta bir çocuktan gelen böylesi bir cümlenin şokunu atlatamamışken ekledi: "BİZ SENİNLE GURUR DUYUYORUZ!!" O anda bütün o yerin dibine girme, kendini rezil hissetme felan, yerini haklı bir gurura bıraktı. Evet, arkadaşlarım anlamıyordu ama anlayanlar vardı işte! Benimle gurur bile duyuyorlardı daha ne?! Arkadaşlarda destekçilerime oldukça şaşırmışlardı. Ama artık yalnız olmadığımı biliyorlardı...
Olayın devamı benim sevgili Burger çalışanına "Bak oyuncak Mr. Spock olacak!" diye tekrar tekrar söylemem, sevgili Burger çalışanının kim olduğunu çıkaramaması üzerine garip şekillerle, el işaretiyle tarif etmem, gelen paketten emin olamayıp kontrol etmem vesaire şeklinde gitti.
Ve evet, doymadım!
Bilgilendirme: Profil fotoğrafımda görünen ve orda olmayı bileğinin hakkıyla, alnının teriyle kazanan çok sayın Mr. Spock, bu yazıda bahsi geçen Mr. Spock'dır. Olur da "Bu profille bu fotoğraf ne alaka yahu?" şeklinde düşünürseniz diye...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder